چرا امنیت بلاک چین حیاتی است؟

از آنجایی که ارزش کل دارایی های بلاک چین در سال 2024 از 1 تریلیون دلار فراتر رفت، ضرورت مبارزه با تهدیدات سایبری خاص بلاک چین بیش از هر زمان دیگری حیاتی شده است.

آخرین تجزیه و تحلیل در مورد جرایم مرتبط با ارزهای دیجیتال کاهش قابل توجهی 65 درصدی در حجم تراکنش های غیرقانونی را در سال گذشته تا اواسط سال 2023 نشان می دهد. با این حال، با تکامل چشم انداز بلاک چین، استراتژی های بکار گرفته شده توسط مجرمان سایبری نیز پیچیده تر می شوند. در پاسخ، برای سازمان ها ضروری است که یک چارچوب امنیتی جامع برای موفقیت در این محیط در حال تغییر پیاده سازی کنند.

گسترش سریع فناوری‌های غیرمتمرکز نوآوری‌های قابل توجهی را برانگیخته است، با این حال ماهیت غیرمتمرکز نیز چالش‌های خاصی را ایجاد می‌کند. با انعکاس روزهای اولیه اینترنت، آشکار می شود که هر مؤسسه ای به زودی برای محافظت از عملیات خود به یک استراتژی امنیتی بلاک چین کاملاً تعریف شده نیاز خواهد داشت.

در این بررسی اجمالی از امنیت بلاک چین، آسیب‌پذیری‌ها و سوء استفاده‌های رایج در دنیای ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم، اقدامات دفاعی مختلف را بررسی می‌کنیم و چشم‌انداز در حال تحول امنیت روی زنجیره را در نظر می‌گیریم. هدف این بحث ارائه بینشی در مورد ایمن سازی دارایی های دیجیتال و حفظ اعتماد در اکوسیستم بلاک چین است.

امنیت بلاک چین به چه معناست؟

امنیت بلاک چین شامل ادغام متدولوژی ها، ابزارها و بهترین شیوه های امنیت سایبری با هدف کاهش خطرات و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز و حملات مخرب در شبکه های بلاک چین است.

اگرچه همه بلاک چین ها از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) استفاده می کنند، اما از نظر عملکرد و سطوح امنیتی متفاوت هستند. بلاک چین های عمومی و خصوصی هر کدام مزایای منحصر به فردی را ارائه می دهند و با چالش های متمایزی روبرو هستند، در درجه اول به دلیل تفاوت های اساسی در ساختار شبکه خود - باز در مقابل بسته. این تفاوت ها به طور قابل توجهی بر چارچوب های امنیتی مربوطه آنها تأثیر می گذارد.

امنیت در بلاک چین های عمومی

بلاک چین‌های عمومی مانند بیت‌کوین و اتریوم به‌عنوان شبکه‌های باز و بدون مجوز عمل می‌کنند که هر کسی می‌تواند به آن بپیوندد و در تأیید تراکنش شرکت کند. پایگاه های کد این بلاک چین های عمومی منبع باز هستند، به این معنی که برای عموم قابل دسترسی هستند و به طور مداوم توسط جامعه توسعه دهندگان مورد بررسی قرار می گیرند. این انجمن به طور فعال کد را برای شناسایی و رفع اشکالات، آسیب پذیری ها و سایر مشکلات احتمالی بررسی می کند. ماهیت منبع باز نه تنها باعث افزایش امنیت، ویژگی‌ها و کارایی از طریق تخصص جمعی می‌شود، بلکه خطری نیز به همراه دارد، زیرا به هکرها و عوامل مخرب اجازه می‌دهد تا به طور مداوم آسیب‌پذیری‌ها را جستجو کرده و به طور بالقوه از آنها سوء استفاده کنند.

مسئولیت امنیت در بلاک چین های عمومی

در بلاک چین های عمومی مانند اتریوم، مسئولیت امنیت به طور جمعی بر عهده کل شبکه در سطح جهانی است. این نه تنها شامل بنیان‌گذاران اصلی می‌شود که کد منبع اولیه را ارائه می‌کنند و توسعه شبکه را راهنمایی می‌کنند، بلکه اعتبارسنجی‌ها و اپراتورهای گره را نیز شامل می‌شود که شبکه را به خوبی اجرا می‌کنند. علاوه بر این، اکوسیستم توسط صدها هزار توسعه دهنده پشتیبانی می شود که به طور مداوم کد را اصلاح و بهبود می بخشند. کاربران همچنین با رعایت بهترین شیوه ها برای امنیت نقش مهمی ایفا می کنند. با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بلاک چین های عمومی، هیچ نهاد واحدی کنترل کامل بر امنیت را در دست ندارد و انعطاف پذیری شبکه را در برابر حملات مختلف افزایش می دهد.

نگهداری و توسعه مداوم بلاک چین های عمومی

بلاک چین های عمومی اغلب از نهادهای مرتبطی که بر توسعه و تقویت مشارکت جامعه تمرکز دارند، سود می برند. به عنوان مثال، بنیاد اتریوم فعالانه از توسعه اتریوم پشتیبانی می کند، در حالی که بیت کوین که توسط نام مستعار ساتوشی ناکاموتو آغاز شده است، توسط گروهی اختصاصی از توسعه دهندگان که نرم افزار Bitcoin Core را مدیریت می کنند، نگهداری می شود. این نرم افزار پویا است و برای رفع آسیب پذیری ها و پاسخگویی به چالش های نوظهور نیاز به به روز رسانی و نگهداری مداوم دارد. تغییرات در شبکه توسط یک مکانیسم اجماع کنترل می شود. در مورد بیت کوین، تغییرات از طریق پیشنهادهای بهبود بیت کوین (BIP) پیشنهاد می شود، که هر کسی می تواند ارائه دهد، نه فقط نگهبانان اصلی، و یک فرآیند دموکراتیک برای تکامل شبکه را ترویج می کند.

امنیت در بلاک چین های خصوصی

بلاک چین های خصوصی به عنوان شبکه های انحصاری با دسترسی محدود عمل می کنند و ذاتاً آنها را در مقایسه با همتایان عمومی خود متمرکزتر می کند. این تمرکز می تواند مقاومت در برابر برخی تهدیدات خارجی را افزایش دهد، اما یک نقطه شکست را نیز معرفی می کند. در نتیجه، ایمن سازی یک بلاک چین خصوصی در درجه اول بر عهده نهاد خاصی است که شبکه را مدیریت می کند. اجرای اقدامات امنیتی قوی برای کاهش آسیب پذیری های ذاتی در سیستم های متمرکز برای این موسسه ضروری است.

در حالی که بلاک‌چین‌های خصوصی از مزیت غیرمتمرکز و امنیت بر اساس عدد که در بلاک‌چین‌های عمومی دیده می‌شود، سود نمی‌برند، اغلب سرعت و کارایی بیشتری ارائه می‌دهند. این به این دلیل است که آنها به تلاش محاسباتی کمتری برای دستیابی به اجماع نیاز دارند. با این حال، قدرت مرکزی در بلاک چین‌های خصوصی، که دسترسی و مجوزها را کنترل می‌کند، همچنین قدرت بسته شدن یا دستکاری شبکه را در اختیار دارد. این یک خطر امنیتی منحصر به فرد را ارائه می دهد که معمولاً با بلاک چین های عمومی مرتبط نیست، جایی که هیچ نهاد واحدی کنترل فراگیر ندارد. تعادل بین کنترل و امنیت در بلاک چین های خصوصی نیازمند پروتکل های امنیتی داخلی سختگیرانه برای محافظت در برابر تهدیدات داخلی و خارجی است.

امنیت فناوری بلاک چین

بلاک چین بر روی یک سیستم دفتر کل دیجیتال غیرمتمرکز، متشکل از یک شبکه جهانی از رایانه‌ها، به نام گره‌ها، عمل می‌کند که تراکنش‌ها را تأیید و ثبت می‌کنند. این تنظیم تضمین می‌کند که هیچ مرجع متمرکز یا نقطه‌ای از شکست وجود ندارد، زیرا هر شرکت‌کننده یک کپی از کل دفتر را حفظ می‌کند. تراکنش‌ها، مانند انتقال ارزهای دیجیتال، به بلوک‌هایی دسته‌بندی می‌شوند که سپس به بلاک چین اضافه می‌شوند.

قبل از اینکه یک بلوک به بلاک چین الحاق شود، باید از طریق یک مکانیسم اجماع تأیید شود. دو نوع اصلی مکانیسم های اجماع عبارتند از : اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) . در PoW، ماینرها مشکلات محاسباتی پیچیده ای را برای اعتبارسنجی تراکنش ها حل می کنند، در حالی که در PoS، اعتبار سنجی ها بخشی از توکن های خود را قفل می کنند تا حق اعتبارسنجی تراکنش ها را به دست آورند. این اعتباردهنده‌ها، چه ماینرها در PoW و چه سهامداران در PoS، برای تلاش‌هایشان در تامین امنیت شبکه پاداش دریافت می‌کنند. این فرآیند اعتبار سنجی تضمین می کند که همه شرکت کنندگان شبکه در مورد مشروعیت تراکنش ها توافق دارند. هنگامی که یک بلوک پر شد، به صورت رمزنگاری مهر و موم شده و به بلوک قبلی متصل می شود و یک زنجیره ناگسستنی را تشکیل می دهد. با توجه به ماهیت توزیع شده دفتر کل و پیوند رمزنگاری شده بلوک ها، دستکاری هر بلوکی مستلزم تغییراتی در کل زنجیره است و تقلب را بسیار قابل تشخیص و دشوار می کند.

فناوری بلاک چین نه تنها زیربنای ارزهای رمزنگاری شده محبوب مانند بیت کوین و اتریوم است، بلکه پتانسیل بسیار زیادی برای ایجاد تحول در تراکنش های دیجیتال و ایجاد اعتماد بدون واسطه ارائه می دهد.

امنیت تراکنش ها در بلاک چین

برخلاف سیستم‌های مالی سنتی که بر اساس برداشت وجوه مبتنی بر مجوز عمل می‌کنند، تراکنش‌های زنجیره بلوکی مستقیماً بین همتایان و بدون واسطه آغاز می‌شوند. هر کاربر دارایی های دیجیتال خود را با استفاده از یک کلید خصوصی مدیریت می کند - یک ابزار رمزنگاری که دسترسی ایمن و احراز هویت تراکنش را تضمین می کند.

در حوزه ارزهای رمزنگاری شده، مسئولیت شخصی بسیار مهم است زیرا تراکنش‌ها پس از تایید در بلاک چین غیرقابل برگشت هستند. این تغییر ناپذیری به این معنی است که بازیابی وجوه از دست رفته یا دزدیده شده تقریبا غیرممکن است، که اهمیت حیاتی مدیریت امن کلیدهای خصوصی را برجسته می کند. این مدل تراکنش همتا به همتا نه تنها امنیت را با حذف ریسک‌های واسطه افزایش می‌دهد، بلکه تاکید بیشتری بر هوشیاری و اقدامات احتیاطی کاربر در حفاظت از دارایی‌های دیجیتال خود دارد.

آسیب پذیری ها و امنیت در فناوری بلاک چین

در حالی که بلاک چین اغلب به عنوان ذاتاً ایمن معرفی می شود، اما کاملاً از تهدیدات امنیتی مصون نیست. با این حال، ویژگی های ساختاری منحصر به فرد آن به طور قابل توجهی ویژگی های امنیتی ذاتی آن را افزایش می دهد:

رمزنگاری : تراکنش های بلاک چین با استفاده از اصول رمزنگاری ایمن می شوند که یکپارچگی و احراز هویت داده ها را تضمین می کند. زیرساخت کلید عمومی (PKI) یک کلید عمومی برای دریافت دارایی ها و یک کلید خصوصی برای ایمن سازی آنها در اختیار کاربران قرار می دهد.
تمرکززدایی : برخلاف سیستم‌های متمرکز، بلاک‌چین‌ها در شبکه‌ای پراکنده از رایانه‌ها یا گره‌ها نگهداری می‌شوند. این بدان معنی است که به خطر انداختن یک گره - یا حتی چندین - کل سیستم را به خطر نمی اندازد.
مکانیسم‌های اجماع : این الگوریتم‌ها تضمین می‌کنند که همه گره‌ها در مورد اعتبار تراکنش‌ها توافق دارند. پروتکل هایی مانند Proof-of-Work (PoW) و Proof-of-Stake (PoS) در برابر حملات Sybil محافظت می کنند، جایی که مهاجم تلاش می کند کنترل اکثر شبکه را به دست آورد.
تغییر ناپذیری : هنگامی که یک تراکنش در یک بلوک ثبت می شود و به زنجیره بلوکی اضافه می شود، نمی توان آن را تغییر داد. این ماندگاری تضمین می‌کند که تاریخچه تراکنش‌ها غیرقابل تغییر باقی می‌مانند.
شفافیت : بسیاری از بلاک‌چین‌ها به‌عنوان دفتر کل عمومی عمل می‌کنند و به هر کسی اجازه می‌دهند هر تراکنش را مشاهده کنند، بنابراین هر گونه فعالیت کلاهبرداری را بیشتر قابل شناسایی می‌کنند.

با وجود این اقدامات امنیتی قوی، آسیب پذیری ها هنوز وجود دارد. همان ویژگی‌هایی که بلاک چین را انقلابی می‌کند، مانند تغییر ناپذیری آن، در صورت به خطر افتادن خود سیستم نیز می‌تواند خطراتی ایجاد کند.

انواع نقض امنیت بلاک چین

آسیب پذیری های بلاک چین را می توان به سه نوع اصلی طبقه بندی کرد:

آسیب‌پذیری‌های اکوسیستم : این آسیب‌پذیری‌ها شامل نقص‌هایی در اکوسیستم بلاک چین گسترده‌تر، از جمله مشکلات مربوط به پیکربندی گره یا ارتباطات شبکه است.
قراردادهای هوشمند و حملات پروتکلی : این لایه‌های اضافی را که در بالای زنجیره بلوک کار می‌کنند، مانند قراردادهای هوشمند و سایر پروتکل‌ها، که می‌توانند حاوی اشکالات قابل بهره‌برداری یا نقص‌های طراحی باشند، هدف قرار می‌دهند.
زیرساخت ها و حملات کاربر : این موارد بر عناصری مانند کیف پول های دیجیتال و پلتفرم های مبادلاتی و همچنین رفتار کاربر تمرکز می کنند که می تواند منجر به سرقت کلید یا حملات فیشینگ شود.

درک این نکته ضروری است که در حالی که بلاک چین چندین مزیت امنیتی را ارائه می دهد، از چالش های امنیتی بالقوه ای که نیاز به مدیریت هوشیار و بهبود مستمر دارد خالی نیست.

آسیب پذیری در اکوسیستم بلاک چین

یک شبکه بلاک چین با گره‌های کمتر ذاتاً نسبت به شبکه‌ای که بزرگ و گسترده است در برابر حملات آسیب‌پذیرتر است. حملات Sybil یا حملات 51 درصدی به دلیل قدرت محاسباتی بسیار زیاد یا دارایی های قابل توجه مورد نیاز، اکنون به طور قابل توجهی برای اجرای بلاک چین های تثبیت شده مانند بیت کوین یا اتریوم چالش برانگیز هستند. با این حال، درک طیف گسترده ای از خطرات بالقوه بسیار مهم است، به ویژه برای سازمان هایی که به پذیرش بلاک چین های کوچکتر و در حال ظهور فکر می کنند یا کسانی که به دنبال توسعه خود هستند.

حمله سیبیل

حمله Sybil لایه همتا به همتا یک شبکه بلاک چین را هدف قرار می دهد، جایی که یک عامل مخرب تلاش می کند تا کنترل چندین گره را به دست آورد تا بر عملیات شبکه تأثیر بگذارد.

51% یا حمله دوگانه خرج کردن

این حمله تهدیدی برای یکپارچگی بلاک چین های Proof-of-Work است. اگر مهاجم بیش از 50 درصد از قدرت استخراج شبکه را کنترل کند، می‌تواند تأییدیه‌های تراکنش‌ها را دستکاری کند، امکان خرج مضاعف سکه‌ها و به طور بالقوه اضافه شدن بلوک‌های جدید را متوقف کند.

خطرات متمرکز سازی

با وجود ایده‌آل‌های غیرمتمرکز بلاک چین‌های عمومی، جنبه‌های عملی مانند استخرهای ماینینگ می‌تواند منجر به متمرکز شدن شود. این تمرکز قدرت می تواند آسیب پذیری هایی را ایجاد کند. علاوه بر این، بسیاری از گره های بلاک چین بر روی سرویس های ابری متمرکز مانند خدمات وب آمازون کار می کنند. حمله به چنین زیرساخت های متمرکزی می تواند بخش قابل توجهی از گره ها را به خطر بیندازد و شبکه را به سمت متمرکز شدن سوق دهد و حساسیت آن را در برابر حملات افزایش دهد.

ازدحام شبکه

ازدحام شبکه بلاک چین زمانی اتفاق می افتد که اعتبار سنجی کافی برای پردازش حجم تراکنش های ارسال شده وجود نداشته باشد. این می تواند منجر به تاخیر در پردازش تراکنش، افزایش کارمزد تراکنش و در موارد شدید، خرابی و بی ثباتی شبکه شود. چنین مسائلی می تواند اعتماد به ظرفیت شبکه را برای مدیریت کارآمد حجم تراکنش های بالا تضعیف کند.

درک این آسیب‌پذیری‌ها برای حفظ امنیت و کارایی شبکه‌های بلاک چین ضروری است، به‌ویژه که این فناوری همچنان در حال تکامل و ادغام در بخش‌های مختلف است.

آسیب پذیری در پروتکل ها و قراردادهای هوشمند در شبکه های بلاک چین

حملات پل

پل های بلاک چین انتقال دارایی ها را بین شبکه های مختلف بلاک چین تسهیل می کند و اکوسیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) را تقویت می کند. با این حال، از آنجایی که آن‌ها اغلب دارایی‌های زیادی را در اختیار دارند و نسبت به بلاک چین‌هایی که به هم متصل می‌شوند، امنیت کمتری دارند، پل‌ها به اهداف اصلی هکرها تبدیل شده‌اند. قابل توجه است که حملات پل تقریباً 70 درصد از حملات سایبری مرتبط با ارزهای دیجیتال را تشکیل می دهند که آسیب پذیری آنها را برجسته می کند.

آسیب پذیری های لایه 2

نگرانی های امنیتی عمومی بلاک چین به راه حل های لایه 2، با آسیب پذیری های خاص اضافی گسترش می یابد. این موارد شامل سانسور تراکنش‌های احتمالی توسط ارائه‌دهندگان جمع‌آوری و حملاتی مانند Denial of Service (DoS) و بدافزاری است که این ارائه‌دهندگان را هدف قرار می‌دهد، که می‌تواند عملکرد این شبکه‌ها را مختل کند.

هک ها و اکسپلویت های پروتکل

در بخش DeFi، هک‌های پروتکل به‌ویژه نگران‌کننده هستند که منجر به خسارات مالی قابل‌توجه و کاهش اعتماد به اکوسیستم می‌شود. علی‌رغم ممیزی‌های امنیتی منظم که برای کاهش خطرات انجام می‌شود، پیچیدگی این پروتکل‌های مالی می‌تواند باعث شود که آسیب‌پذیری‌ها شناسایی نشده باقی بمانند. یک حادثه مهم، هک BadgerDAO بود، که در آن یک کلید API در معرض خطر Cloudflare باعث سرقت 120 میلیون دلاری شد.

سایر آسیب پذیری های قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند مستعد خطاهای کدگذاری هستند که می توانند به طور مخرب مورد سوء استفاده قرار گیرند. یک نمونه تاریخی از چنین آسیب‌پذیری، هک DAO در اتریوم بود، جایی که یک مهاجم حدود یک سوم وجوه The DAO را به ارزش 50 میلیون دلار در آن زمان تخلیه کرد. این نقض امنیتی بزرگ منجر به ایجاد یک هارد فورک در جامعه اتریوم شد که در نهایت منجر به تقسیم به اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) شد.

تهدیدات امنیتی برای زیرساخت و کاربران در اکوسیستم ارزهای دیجیتال

آسیب پذیری های نرم افزاری محبوب

کیف پول‌های ارزهای دیجیتال و نرم‌افزارهای رایج مورد استفاده، اهداف مکرر حملات سایبری هستند. یک نمونه قابل توجه نقض کیف پول موبایل سولانا به نام Slope بود که در آن هکرها موفق به سرقت بیش از 8 میلیون دلار از SOL شدند. این حمله آنقدر مهم بود که در ابتدا نگرانی هایی را در مورد امنیت خود بلاک چین سولانا ایجاد کرد.

هک های صرافی متمرکز

صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال، که تجارت دارایی‌های دیجیتال را تسهیل می‌کنند، اهدافی همیشگی برای مجرمان سایبری هستند. حادثه بدنام Mt. Gox در سال 2014، که در آن هکرها تقریباً 850000 بیت کوین را دزدیدند، بر آسیب پذیری های بالقوه این پلتفرم ها تأکید می کند.

حملات بدافزار

مهاجمان سایبری اغلب بدافزار را برای سرقت کلیدهای کیف پول یا اجرای تراکنش های غیرمجاز استفاده می کنند. یک روش پیچیده شامل بدافزاری است که تشخیص می‌دهد چه زمانی یک آدرس ارز دیجیتال در کلیپ‌بورد کپی می‌شود و سپس آن را با آدرس مهاجم در حین چسباندن تعویض می‌کند.

حملات فیشینگ

در کلاهبرداری های فیشینگ، مهاجمان کاربران را فریب می دهند تا اطلاعات حساسی مانند کلیدهای خصوصی یا رمزهای عبور را فاش کنند. این طرح‌ها معمولاً از وب‌سایت‌ها یا پیام‌های جعلی استفاده می‌کنند که از منابع قانونی تقلید می‌کنند تا کاربران را فریب دهند.

کلاهبرداری تعویض سیم کارت

استفاده از اس ام اس برای احراز هویت چند عاملی به دلیل تهدید حملات تعویض سیم کارت خطرناک است. در این موارد، مهاجمان اطلاعات سیم کارت قربانی را به دستگاه خود منتقل می‌کنند، اغلب با جعل هویت قربانی به ارائه‌دهنده خدمات، در نتیجه کنترل حساب‌های مرتبط با شماره تلفن را به دست می‌آورند.

کلاهبرداری های مهندسی اجتماعی

این کلاهبرداری ها شامل فریب دادن افراد برای ارسال ارز دیجیتال یا افشای کلیدهای خصوصی و رمزهای عبور به بهانه های فریبنده است.

خطاهای کاربر

اشتباهات مرتکب شده توسط کاربران، مانند از دست دادن کلیدهای خصوصی، به اشتراک گذاری ناخواسته آنها، یا ارسال دارایی ها به آدرس های نادرست، نشان دهنده خطرات قابل توجهی است. با این حال، این مسائل ناشی از خطای کاربر است نه نقص ذاتی در فناوری بلاک چین.

لطفا توجه داشته باشید که Plisio همچنین به شما پیشنهاد می دهد:

فاکتورهای رمزنگاری را با 2 کلیک ایجاد کنید and اهدای کریپتو را بپذیرید

12 ادغام ها

6 کتابخانه های محبوب ترین زبان های برنامه نویسی

19 ارز دیجیتال و 12 بلاک چین