قراردادهای آتی دائمی چیست؟

قرارداد آتی دائمی، که به عنوان سوآپ دائمی نیز شناخته میشود، یک مشتقه کریپتو است که به معاملهگران اجازه میدهد بدون داشتن مالکیت دارایی پایه یا سر و کار داشتن با تاریخ انقضا، در مورد قیمت آینده آن دارایی گمانهزنی کنند. این ابزارها به دلیل انعطافپذیری و در دسترس بودن معاملات شبانهروزی در بازار ارزهای دیجیتال محبوب شدهاند.
قراردادهای آتی در مقابل قراردادهای آتی دائمی
قراردادهای آتی سنتی، توافقنامههای مالی هستند که خریدار و فروشنده را ملزم به مبادله یک دارایی با قیمت تعیینشده در یک تاریخ مشخص در آینده میکنند. از نظر تاریخی، این قراردادها در بازارهای کالا سرچشمه گرفتهاند و به خریداران و فروشندگان کمک میکنند تا در برابر نوسانات قیمت، پوشش ریسک داشته باشند. در حالی که قراردادهای آتی سنتی هنوز در بازارهای مختلف وجود دارند، آنها به ابزارهایی برای سفتهبازی نیز تبدیل شدهاند و به معاملهگران اجازه میدهند بدون هیچ قصدی برای تحویل فیزیکی، روی حرکات قیمت شرطبندی کنند.
برخلاف قراردادهای آتی سنتی، قراردادهای آتی دائمی تاریخ انقضای ثابتی ندارند. در عوض، آنها به یک مکانیسم نرخ تأمین مالی متکی هستند تا اطمینان حاصل شود که قیمت قرارداد دائمی نزدیک به قیمت نقدی دارایی پایه باقی میماند. این نرخ تأمین مالی به صورت دورهای بین معاملهگران بسته به شرایط بازار و تفاوت بین قیمت قرارداد دائمی و ارزش بازار نقدی پرداخت میشود.
مفاهیم اصلی معاملات آتی دائمی
- بدون تاریخ انقضا : عدم وجود تاریخ انقضای مشخص به این معنی است که معاملهگران میتوانند تا زمانی که الزامات مارجین را حفظ کنند، موقعیت خود را حفظ کنند.
- مکانیسم نرخ تأمین مالی : این مکانیسم به حفظ برابری بین قرارداد دائمی و قیمت لحظهای دارایی پایه کمک میکند. هنگامی که قیمت دائمی بالاتر از قیمت لحظهای معامله میشود، موقعیتهای خرید (long) به موقعیتهای فروش (short) سود میدهند و برعکس.
- اهرم : معاملهگران میتوانند از اهرم برای افزایش ریسک بازار خود استفاده کنند و سود و زیان بالقوه را افزایش دهند.
- دسترسی ۲۴ ساعته به بازار ارزهای دیجیتال : برخلاف بسیاری از بازارهای سنتی، بازار ارزهای دیجیتال به صورت شبانهروزی فعالیت میکند و معاملات آتی دائمی را در هر زمانی امکانپذیر میسازد.
نحوه کار قراردادهای دائمی
معاملات آتی دائمی زمانی آغاز میشود که یک معاملهگر یک موقعیت خرید یا فروش (long or short) را در یک پلتفرم معاملاتی باز میکند. این قراردادها قیمت خود را از شاخصی مبتنی بر قیمت لحظهای دارایی رمزنگاریشدهی مربوطه میگیرند. از آنجایی که تاریخ انقضا وجود ندارد، صرافیها از مدل نرخ تأمین مالی (funding rate) برای جلوگیری از فاصله گرفتن بیش از حد قیمت قرارداد از قیمت واقعی بازار استفاده میکنند.
مراحل کلیدی شامل موارد زیر است:
- باز کردن یک موقعیت : معاملهگران میتوانند روی افزایش قیمت (خرید) یا کاهش قیمت (فروش) گمانهزنی کنند.
- تثبیت قیمت : شاخص قیمت مبتنی بر دادههای بازار لحظهای، قیمت دائمی را با مقادیر واقعی همسو نگه میدارد.
- پرداختهای تأمین مالی : اگر قیمت دائمی بالاتر از قیمت لحظهای باشد، نرخ تأمین مالی مثبت است و موقعیتهای خرید (longs) به موقعیتهای فروش (shorts) سود میدهند. اگر پایینتر باشد، موقعیتهای فروش (shorts) به موقعیتهای خرید (longs) سود میدهند.
- سود و زیان : سود یا زیان با توجه به نحوه حرکت قیمتهای بازار نسبت به نقطه ورود معاملهگر تعیین میشود.
- ریسک انحلال : استفاده از اهرم، در صورتی که بازار به طور قابل توجهی در خلاف جهت موقعیت معاملهگر حرکت کند، خطر انحلال اجباری را به همراه دارد.
تجربه کاربری و کاربردهای عملی
بسیاری از معاملهگران ارزهای دیجیتال، قراردادهای آتی دائمی را برای استراتژیهای معاملاتی کوتاهمدت ایدهآل میدانند. به عنوان مثال، هانا ک.، یک معاملهگر فعال در بایننس، میگوید: «من از قراردادهای آتی دائمی در درجه اول برای پوشش ریسک استفاده میکنم. وقتی اتریوم لحظهای را نگه میدارم، گاهی اوقات قراردادهای دائمی اتریوم را برای قفل کردن سود یا کاهش ریسک در شرایط نامشخص، به فروش میگذارم. انعطافپذیری این قراردادها بینظیر است.»
معاملهگر دیگری به نام جیک پی. معاملات با فرکانس بالا را ترجیح میدهد. «من یک ربات راهاندازی کردهام که وقتی نوسانات شدید میشود، موقعیتهای خرد روی قراردادهای دائمی بیتکوین باز میکند. از آنجا که تاریخ انقضایی وجود ندارد، میتوانم بدون نگرانی از انتقال، آن را فعال نگه دارم.»
حتی مبتدیان هم با استفاده از اهرم کم، ارزش پیدا میکنند. عضو انجمن @CryptoNova در یک انجمن نوشت: «من با اهرم ۲ برابر و موقعیتهای کوچک شروع کردم. نکته کلیدی، برخورد دقیق با اهرم است - در غیر این صورت به راحتی از بین میرود.»
تکامل بازار و تنظیم مقررات
قراردادهای آتی دائمی برای اولین بار در اوایل دهه 1990 مفهومسازی شدند، اما تا زمان ظهور معاملات ارزهای دیجیتال مورد توجه قرار نگرفتند. اولین پلتفرمهای بزرگ آتی دائمی در سال 2015، اندکی پس از در دسترس قرار گرفتن قراردادهای آتی سنتی مبتنی بر بیت کوین، ظهور کردند. امروزه، قراردادهای آتی دائمی بر حجم معاملات در بازارهای مشتقات کریپتو تسلط دارند.
طبق گفته کوینجکو، حجم کل معاملات نقدی در 10 صرافی متمرکز برتر در سه ماهه اول 2025 به 5.4 تریلیون دلار رسید که نسبت به سه ماهه قبل 16.3 درصد کاهش نشان میدهد. در همین حال، بازار مشتقات همچنان در حال رشد است و نشاندهنده علاقه شدید به ابزارهای معاملاتی اهرمی است.
گروه CME گزارش داد که در آوریل ۲۰۲۵، میانگین حجم روزانه مشتقات کریپتو به ۱۸۳۰۰۰ قرارداد رسید - که نسبت به سال گذشته ۱۲۹ درصد افزایش داشته است. به ویژه، معاملات آتی اتریوم شاهد افزایش ۲۳۹ درصدی حجم بود که نشاندهنده افزایش تقاضای سرمایهگذاران برای مشتقات آلتکوینها است.
در بایننس، قراردادهای آتی دائمی همچنان جزو فعالترین ابزارهای معاملاتی هستند. جفت ارزهایی مانند BTC/USDT، ETH/USDT و SOL/USDT به طور مداوم حجم معاملات این پلتفرم را در اختیار دارند که نشان دهنده علاقه پایدار خردهفروشان و نهادها به قراردادهای دائمی است.
با این حال، برخلاف معاملات آتی کالا که به شدت تحت نظارت هستند (مثلاً توسط CFTC در ایالات متحده)، بسیاری از محصولات آتی دائمی توسط پلتفرمهایی خارج از حوزههای قضایی تحت نظارت ارائه میشوند. در نتیجه، دسترسی به این قراردادها ممکن است برای ساکنان کشورهایی با مقررات سختگیرانه محدود یا غیرقابل دسترس باشد.
نظرات کارشناسان
کارشناسان صنعت عموماً قراردادهای آتی دائمی را به عنوان یک نوآوری کلیدی در فضای مشتقات کریپتو میبینند. به گفته سارا جنسن، رئیس تحقیقات در BlockWave Analytics، «انعطافپذیری و نقدینگی قراردادهای آتی دائمی، آنها را به ابزاری برای پوشش ریسک و سفتهبازی در فضای داراییهای دیجیتال تبدیل کرده است. طراحی آنها فشار تسویه حساب را از بین میبرد و در عین حال امکان مشاهده روندهای بازار را به صورت آنی فراهم میکند.»
مارک لیو، استراتژیست مشتقات در کریپتوکوانت، اضافه میکند: «افزایش حجم قراردادهای دائمی نشاندهنده تغییر گستردهتری در رفتار معاملاتی ارزهای دیجیتال است. بازیگران نهادی به دلیل کارایی و ادغام قراردادهای دائمی با استراتژیهای معاملات الگوریتمی، به طور فزایندهای در حال پذیرش این نوع قراردادها هستند.»
با این حال، برخی از کارشناسان در مورد اتکای بیش از حد به اهرم هشدار میدهند. الکس رومرو، مدیر ریسک در BitTrust Capital، هشدار میدهد: «قراردادهای آتی دائمی میتوانند ابزارهای خطرناکی در دست معاملهگران بیتجربه باشند. اهرم نه تنها سود، بلکه ضرر را نیز افزایش میدهد و در دورههای نوسانات بالا، نقدینگی میتواند به سرعت افزایش یابد.»
مزایا و معایب قراردادهای آتی دائمی
مزایا:
- معاملهگران را قادر میسازد تا بدون داشتن دارایی، در مورد حرکات قیمت کریپتو گمانهزنی کنند.
- بدون تاریخ انقضا، استراتژیهای معاملاتی را ساده میکند.
- مکانیسم نرخ تأمین مالی به همسو کردن قیمت معاملات آتی با قیمت نقدی کمک میکند.
- امکان دسترسی به اهرم را در بازار 24 ساعته و 7 روز هفته فراهم میکند.
معایب:
- اهرم بالا، خطر انحلال را افزایش میدهد.
- قیمتها ممکن است در طول نوسانات، موقتاً از بازار لحظهای جدا شوند.
- فقدان مقررات در برخی مناطق، معاملهگران را در معرض ریسک طرف مقابل قرار میدهد.
غذاهای ضروری برای بیرونبر
- قرارداد آتی دائمی، محصولی مشتقه است که به معاملهگران اجازه میدهد تا بدون انقضا، قیمت آینده دارایی پایه را پیشبینی کنند.
- این قراردادها برای ردیابی بازار لحظهای و ایجاد تعادل بین موقعیتهای خرید و فروش، به مکانیسم نرخ تأمین مالی متکی هستند.
- معاملات آتی دائمی به دلیل انعطافپذیری، نقدینگی بالا و امکان استفاده از اهرم، به طور گسترده در بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار میگیرد.
- با این حال، به دلیل نوسانات و مقررات محدود، آنها با خطرات قابل توجهی همراه هستند و برای همه استراتژیهای معاملاتی مناسب نیستند.
نتیجهگیری
قراردادهای آتی دائمی یکی از پویاترین ابزارها در معاملات ارزهای دیجیتال امروزی هستند. با حذف محدودیت تاریخ انقضا و گنجاندن مکانیسم نرخ تأمین مالی، آنها جایگزین مدرنی برای قراردادهای آتی سنتی ارائه میدهند. با این حال، مانند هر محصول مالی پرخطر، درک نحوه عملکرد این قراردادها - و چگونگی تعامل شرایط بازار، نرخ تأمین مالی و اهرم - بسیار مهم است. معاملهگران باید آگاه باشند، مدیریت ریسک صحیح را تمرین کنند و پلتفرمهای معاملاتی معتبری را انتخاب کنند تا با موفقیت از پیچیدگیهای بازار آتی دائمی عبور کنند.