مقایسه کیف پول‌های چندامضایی و چندامضایی در امنیت کیف پول بلاکچین: توضیح امنیت کیف پول کریپتو

مقایسه کیف پول‌های چندامضایی و چندامضایی در امنیت کیف پول بلاکچین: توضیح امنیت کیف پول کریپتو

در عملیات مدرن رمزنگاری، امنیت کیف پول دیگر فقط یک جزئیات فنی نیست. این یک تصمیم تجاری است. صرافی‌ها، متولیان، DAOها و شرکت‌های فین‌تک برای محافظت از دارایی‌های دیجیتال، مدیریت ریسک عملیاتی و اجرای کنترل‌های داخلی به کیف پول‌های رمزنگاری متکی هستند.

تا سال ۲۰۲۶، این وابستگی به مقیاس جدیدی رسیده است. ارزش بازار جهانی کیف پول‌های رمزنگاری‌شده بیش از ۱۲ میلیارد دلار است، در حالی که نهادهای متولی دارایی‌های دیجیتال، صدها میلیارد دلار از دارایی‌های تحت مدیریت خود را به خود اختصاص داده‌اند. در عین حال، این صنعت همچنان با فشار امنیتی قابل توجهی روبرو است و زیان‌های مرتبط با ارزهای رمزنگاری‌شده ناشی از سوءاستفاده‌ها و نقض‌های کیف پول، همچنان سالانه میلیاردها دلار برآورد می‌شود.

این زمینه توضیح می‌دهد که چرا بحث پیرامون کیف پول‌های MPC در مقابل کیف پول‌های چندامضایی در عمل اهمیت دارد. هم کیف پول‌های MPC و هم کیف پول‌های چندامضایی قصد دارند نقطه شکست واحد موجود در تنظیمات سنتی را از بین ببرند. تفاوت در نحوه انجام این کار است - و اینکه چگونه این انتخاب‌های طراحی بر امنیت، مدیریت، هزینه و عملیات روزمره تأثیر می‌گذارند.

اگر سازمان شما وجوه مشترک را مدیریت می‌کند، تراکنش‌های مکرر را پردازش می‌کند یا در چندین بلاکچین فعالیت دارد، درک تفاوت بین MPC و چندامضایی هنگام انتخاب یک راهکار کیف پول بلندمدت ضروری است.

MPC در مقابل کیف پول‌های چندامضایی: چگونه کیف پول‌های ارز دیجیتال ریسک را مدیریت می‌کنند

یک کیف پول ارز دیجیتال، پایه و اساس هر عملیات بلاک چین است. یک کیف پول، خود ارز دیجیتال را ذخیره نمی‌کند. در عوض، کلیدهای خصوصی را مدیریت می‌کند که دسترسی به آدرس کیف پول و دارایی‌های دیجیتال مرتبط با آن را کنترل می‌کنند.

از آنجا که کنترل بر یک کلید خصوصی برابر با کنترل بر وجوه است، امنیت کیف پول، ریسک کلی یک سیستم رمزنگاری را تعریف می‌کند. انواع مختلف کیف پول، کلیدها را به طور متفاوتی مدیریت می‌کنند، که تفاوت‌های عملی بین کیف پول‌های MPC و کیف پول‌های رمزنگاری چندامضایی را توضیح می‌دهد.

درک این مدل‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کیف پولی را انتخاب کنند که به چندین طرف نیاز داشته باشد، بدون اینکه عملیات حیاتی را کند کند.

کیف پول تک امضا: یک کلید خصوصی و خطرات امنیتی

کیف پول تک امضا، ابتدایی‌ترین نوع کیف پول بلاکچین است. از یک کلید خصوصی برای امضای تراکنش و تأیید تمام فعالیت‌ها استفاده می‌شود. هر کسی که آن کلید را کنترل کند، وجوه را نیز کنترل می‌کند.

این سادگی هزینه دارد.

نقطه شکست واحد در یک کیف پول ارز دیجیتال

تکیه بر یک کلید خصوصی، یک نقطه شکست واحد ایجاد می‌کند. اگر کلید گم شود، دزدیده شود یا به خطر بیفتد، دسترسی به دارایی دیجیتال معمولاً برای همیشه از بین می‌رود. هیچ افزونگی داخلی وجود ندارد.

به همین دلیل، کیف پول‌های تک امضا معمولاً محدود به کاربران شخصی هستند که موجودی‌های کوچک را مدیریت می‌کنند، نه کسب‌وکارهایی که نیاز به تأییدیه‌های لایه‌ای دارند.

چرا یک کیف پول تک امضا فاقد کنترل مشترک است؟

یک کیف پول تک امضا نمی‌تواند اختیار را توزیع کند. نمی‌تواند از چندین طرف بخواهد که یک تراکنش را تأیید کنند یا تفکیک وظایف را اجرا کنند. این امر آن را برای صرافی‌ها، خزانه‌داری‌های تجاری یا هر محیطی که در آن حاکمیت و پاسخگویی اهمیت دارد، نامناسب می‌کند.

کیف پول چند امضایی (کیف پول رمزنگاری چند امضایی) چیست؟

یک کیف پول چند امضایی با نیاز به چندین کلید خصوصی برای تأیید یک تراکنش، مدل تک کلیدی را بهبود می‌بخشد. هر شرکت‌کننده یک کلید کامل را در اختیار دارد و تراکنش تنها پس از جمع‌آوری تعداد مورد نیاز امضاها اجرا می‌شود.

کیف پول‌های چندامضایی اغلب زمانی انتخاب می‌شوند که کنترل مشترک و شفافیت درون زنجیره‌ای در اولویت باشند.

کیف پول‌های mpc

نحوه عملکرد کیف پول چند امضایی در بلاکچین

بیشتر تنظیمات چندامضایی از ساختار M-of-N پیروی می‌کنند. برای مثال، یک کیف پول چندامضایی ۲ از ۳ برای امضای یک تراکنش قبل از انتشار آن در بلاکچین، به دو کلید از سه کلید خصوصی نیاز دارد.

این رویکرد با الزام به چندین تایید، یک لایه امنیتی اضافه می‌کند. این روش برای تیم‌های کوچک‌تر یا خزانه‌های DAO که در آن‌ها شفافیت در مورد اینکه چه کسی تراکنش را تایید کرده است، مهم‌تر از انعطاف‌پذیری عملیاتی است، به خوبی کار می‌کند.

محدودیت‌های کیف پول‌های چندامضایی برای ارزهای دیجیتال و دارایی‌های دیجیتال

کیف پول‌های چندامضایی همچنین بده‌بستان‌هایی را ایجاد می‌کنند.

در سطح پروتکل، قابلیت چندامضایی به پشتیبانی بلاکچین بستگی دارد. هر شبکه‌ای منطق کیف پول چندامضایی را به یک شکل پیاده‌سازی نمی‌کند، که اغلب کسب‌وکارها را مجبور می‌کند تا چندین راه‌حل کیف پول را برای ذخیره دارایی‌ها در بلاکچین‌های مختلف حفظ کنند.

از نظر عملیاتی، کیف پول‌های چندامضایی انعطاف‌پذیر نیستند. تغییر امضاکنندگان یا آستانه‌های تأیید معمولاً به معنای ایجاد یک آدرس کیف پول جدید و جابجایی وجه است. تراکنش‌های چندامضایی همچنین چندین امضا را روی زنجیره منتشر می‌کنند که می‌تواند ساختارهای مدیریتی و مشارکت امضاکنندگان را افشا کند.

کیف پول MPC چیست؟ محاسبات چند طرفه توضیح داده شده است

یک کیف پول MPC رویکرد متفاوتی را اتخاذ می‌کند. به جای تولید چندین کلید خصوصی، کیف پول‌های MPC یک کلید خصوصی را با استفاده از محاسبات چندجانبه به چندین کلید رمزگذاری شده تقسیم می‌کنند.

هر شرکت‌کننده یک سهم دارد. هیچ سهمی نمی‌تواند به تنهایی یک تراکنش را امضا کند. یک تراکنش به صورت مشارکتی تأیید می‌شود و فقط یک امضای نهایی به بلاکچین ارسال می‌شود.

این امر، بدون افشای چندین امضا روی زنجیره، نقطه شکست منفرد را از بین می‌برد.

چگونه کیف پول‌های MPC از محاسبات چندطرفه استفاده می‌کنند

کیف پول‌های MPC برای هماهنگی امضا به الگوریتم‌ها و پروتکل‌های MPC متکی هستند. یک آستانه از پیش تعریف‌شده تعیین می‌کند که برای تأیید یک تراکنش، چه تعداد اشتراک کلید لازم است.

از آنجا که امضا خارج از زنجیره اتفاق می‌افتد و منجر به یک امضای واحد می‌شود، کیف پول‌های MPC معمولاً تراکنش‌ها را سریع‌تر و با هزینه کمتری نسبت به کیف پول‌های چندامضایی پردازش می‌کنند. طراحی مستقل از پروتکل آنها، آنها را برای مدیریت دارایی‌های دیجیتال در چندین بلاکچین مناسب می‌کند - یک الزام رایج برای صرافی‌ها و متولیان نهادی.

تفاوت‌های کلیدی بین کیف پول‌های MPC و چند امضایی

در سطح عملی، تفاوت بین MPC و چندامضایی به نحوه مدیریت کلیدها و نحوه تأیید تراکنش‌ها برمی‌گردد.

کیف پول‌های چندامضایی به چندین کلید خصوصی کامل و چندین امضای درون زنجیره‌ای متکی هستند.

کیف پول‌های MPC به یک کلید خصوصی متکی هستند که به بخش‌های اشتراکی تقسیم شده و یک امضای درون زنجیره‌ای ایجاد می‌کند.

این انتخاب‌های طراحی مستقیماً بر امنیت، مدیریت، حریم خصوصی، سرعت و هزینه تأثیر می‌گذارند.

امنیت در مقابل حکومتداری: دو پرسش متفاوت

از دیدگاه امنیتی، هم کیف پول‌های MPC و هم کیف پول‌های چندامضایی با الزام به چندین طرف، خطر دسترسی غیرمجاز را کاهش می‌دهند.

از دیدگاه حاکمیتی، تضاد آشکارتر است. چندامضایی، تاییدیه‌های صریح و درون زنجیره‌ای را اعمال می‌کند که شفاف هستند اما تغییر آنها دشوار است. MPC تاییدیه‌های مبتنی بر سیاست را امکان‌پذیر می‌کند که می‌توانند به مرور زمان و بدون تغییر آدرس کیف پول تکامل یابند.

حد نصاب تایید: MPC در مقابل کیف پول‌های چند امضایی

در یک کیف پول چندامضایی، حد نصاب تایید در زمان ایجاد ثابت است. هرگونه تغییر در امضاکنندگان یا آستانه‌ها معمولاً نیاز به راه‌اندازی یک کیف پول جدید دارد.

در یک کیف پول MPC، حد نصاب تایید توسط یک آستانه تعریف می‌شود و اغلب می‌توان آن را بدون انتقال وجه تنظیم کرد. این انعطاف‌پذیری برای سازمان‌های در حال رشد بسیار مهم است.

حریم خصوصی و امضاها: MPC در مقابل کیف پول‌های چندامضایی

با چندامضایی، تمام امضاها روی زنجیره ثبت می‌شوند و ساختارهای تأیید را قابل مشاهده می‌کنند.

با MPC، فقط یک امضا روی زنجیره ظاهر می‌شود. تعداد و هویت شرکت‌کنندگان محرمانه باقی می‌ماند.

سرعت و هزینه تراکنش: کیف پول MPC در مقابل کیف پول چند امضایی

تراکنش‌های چندامضایی کندتر و گران‌تر هستند زیرا هر امضا باید روی زنجیره تأیید شود.

کیف پول‌های MPC بیشتر محاسبات را خارج از زنجیره انجام می‌دهند که منجر به تراکنش‌های سریع‌تر و کارمزدهای شبکه پایین‌تر می‌شود.

پشتیبانی از بلاکچین و چند زنجیره‌ای: MPC در مقابل Multi-Sig

کیف پول‌های چندامضایی محدود به بلاکچین‌هایی هستند که از قابلیت چندامضایی پشتیبانی می‌کنند.

کیف پول‌های MPC مستقل از بلاک چین هستند و می‌توانند با استفاده از یک راهکار کیف پول، دارایی‌ها را در چندین بلاک چین پشتیبانی کنند.

چرا کیف پول‌های MPC امنیت بهتری برای موسسات ارائه می‌دهند؟

برای موسساتی که تراکنش‌های با ارزش بالا یا با فرکانس بالا را پردازش می‌کنند، کیف پول‌های MPC تعادل قوی‌تری بین امنیت، حریم خصوصی و انعطاف‌پذیری عملیاتی برقرار می‌کنند.

این تغییر در داده‌های بازار منعکس شده است. تا سال ۲۰۲۶، بیش از ۷۰ درصد از فعالان نهادی حوزه کریپتو از برنامه‌هایی برای افزایش عرضه دارایی‌های دیجیتال خبر می‌دهند، در حالی که صرافی‌ها و متولیان، روزانه هزاران تراکنش درون زنجیره‌ای را در شبکه‌های متعدد مدیریت می‌کنند. در این مقیاس، گردش‌های کاری تأیید دستی و ساختارهای سفت و سخت کیف پول به سرعت به گلوگاه‌های عملیاتی تبدیل می‌شوند.

کیف پول‌های چندامضایی همچنان یک گزینه عملی برای گروه‌های کوچک‌تر هستند که شفافیت را در اولویت قرار می‌دهند. با این حال، هنگام مقایسه کیف پول‌های MPC در مقابل کیف پول‌های چندامضایی در مقیاس بزرگ، MPC به طور مداوم سازگاری بهتر، سربار کمتر و محدودیت‌های عملیاتی کمتری را ارائه می‌دهد.

مقایسه و نتیجه‌گیری نهایی MPC در مقابل کیف پول‌های چندامضایی

هر دو کیف پول MPC و چندامضایی با الزام چندین طرف برای تأیید یک تراکنش، امنیت کیف پول رمزنگاری را بهبود می‌بخشند.

کیف پول‌های چندامضایی از چندین کلید خصوصی و چندین امضا استفاده می‌کنند. کیف پول‌های MPC از محاسبات چندطرفه برای تقسیم یک کلید خصوصی به بخش‌های اشتراکی و تولید یک امضای واحد استفاده می‌کنند.

برای سازمان‌هایی که انتظار رشد، فعالیت در بلاکچین‌ها یا مدیریت سیاست‌های تأیید در حال تحول را دارند، کیف پول‌های MPC به طور فزاینده‌ای به انتخاب پیش‌فرض برای نگهداری دارایی‌های دیجیتال مدرن تبدیل می‌شوند.

از این راهنما برای تصمیم‌گیری آگاهانه هنگام انتخاب بین راهکارهای MPC و کیف پول چندامضایی استفاده کنید.

Ready to Get Started?

Create an account and start accepting payments – no contracts or KYC required. Or, contact us to design a custom package for your business.

Make first step

Always know what you pay

Integrated per-transaction pricing with no hidden fees

Start your integration

Set up Plisio swiftly in just 10 minutes.