هویت غیرمتمرکز (DiD): ستون Web3

در عصر دیجیتال امروز، داده ها از نظر ارزش از نفت پیشی گرفته اند و به یک دارایی مهم در اقتصاد جهانی تبدیل شده اند. سازمان‌های متمرکز سکان مدیریت و کنترل داده‌های شخصی را در دست گرفته‌اند و از آن برای هدایت تبلیغات هدفمند استفاده می‌کنند، یک مدل کسب‌وکار پرسود که به غول‌هایی مانند متا این امکان را می‌دهد تا درآمدی بیش از 100 میلیارد دلار در سال جمع‌آوری کنند. این سیستم از داده های فردی برای مدیریت و نمایش تبلیغات استفاده می کند و مستقیماً بر آنچه که مصرف کنندگان آنلاین می بینند تأثیر می گذارد.

با این حال، ظهور سیستم‌های هویت غیرمتمرکز یک تغییر پارادایم ارائه می‌دهد و به کاربران امکان می‌دهد کنترل اطلاعات شخصی خود را در دست بگیرند. این مدل به افراد اجازه می‌دهد تا داده‌ها را به‌طور انتخابی با پلتفرم‌های متمرکز به اشتراک بگذارند، و سطحی از امنیت و حریم خصوصی را تضمین می‌کند که سیستم‌های مدیریت داده متمرکز برای مطابقت با آن تلاش می‌کنند. طرفداران استدلال می‌کنند که هویت غیرمتمرکز نه تنها امنیت را افزایش می‌دهد، بلکه قدرت داده‌ها را دوباره به دست صاحبان واقعی آن می‌دهد.

سوء استفاده از داده های شخصی و شیوع فزاینده نقض داده ها نگرانی های قابل توجهی را ایجاد کرده است که بر حوزه های اجتماعی، مالی و حرفه ای افراد تأثیر می گذارد. مدل فعلی، که اغلب مستلزم اعطای دسترسی به چندین شخص ثالث در برنامه های مختلف است، مدیریت و لغو دسترسی به داده های شخصی را پیچیده می کند. ظهور راه‌حل‌های هویت غیرمتمرکز راهی به جلو پیشنهاد می‌کند که کاربران را قادر می‌سازد تا هویت دیجیتالی خود را از یک نقطه امن و منحصر به فرد داشته باشند و مدیریت کنند.

ذخیره داده های هویت کاربر در سیستم های متمرکز، آن را در معرض خطر حملات سایبری و نقض حریم خصوصی قرار می دهد. در مقابل، چارچوب‌های هویت غیرمتمرکز با اعطای اختیارات بیشتر به کاربران و ارائه‌دهندگان خدمات بر هویت و مدیریت داده‌های شخصی، فرصت‌های نوآورانه‌ای را معرفی می‌کنند. این مقاله به مکانیک سیستم‌های هویت غیرمتمرکز می‌پردازد، کاربردهای عملی آن‌ها را بررسی می‌کند و به چالش‌هایی که در چشم‌انداز هویت غیرمتمرکز پیش رو هستند، می‌پردازد.

هویت غیرمتمرکز چیست؟

هویت غیرمتمرکز نشان دهنده یک تغییر دگرگون کننده به سمت یک شکل هویت مستقل و کنترل شده توسط کاربر است که تبادل امن و مطمئن داده ها را تقویت می کند. این مفهوم، که در تکامل Web3 نقش اساسی دارد، در یک چارچوب اعتماد محور برای مدیریت هویت ها بدون نیاز به مقامات متمرکز مانند ثبت، ارائه دهندگان هویت، یا نهادهای صدور گواهی لنگر انداخته است. این افراد را قادر می‌سازد تا اطلاعات شناسایی شخصی (PII) خود را ایجاد، نظارت و کنترل کنند - مجموعه‌ای از داده‌هایی که به طور منحصربه‌فردی آن‌ها را شناسایی می‌کند یا به آنها مربوط می‌شود و شامل جزئیاتی مانند نام، سن، آدرس، بیومتریک و سوابق مالی و غیره است. این پارادایم شامل ردپای دیجیتالی مانند نام های کاربری، تاریخچه جستجو و خرید می شود و هویت دیجیتالی فرد را بیشتر غنی می کند.

در قلمرو هویت غیرمتمرکز، فرد در رأس امور است و به‌طور انتخابی اطلاعات را برای اهداف راستی‌آزمایی افشا می‌کند، بنابراین چارچوب اعتمادی را تشکیل می‌دهد که در آن تعاملات بین کاربران، نهادها و دستگاه‌ها با شفافیت و امنیت صورت می‌گیرد. این رویکرد کاملاً در تضاد با سیستم‌های هویت متمرکز سنتی است، جایی که یک موجودیت منفرد معمولاً بر ذخیره‌سازی و احراز هویت اطلاعات هویتی حاکم است. چنین مدل‌های متمرکزی که می‌توانند از شناسایی‌های صادر شده توسط دولت تا ثبت‌نام‌های خدمات آنلاین اولیه را شامل شوند، کنترل را متمرکز کرده و کاربران را در معرض خطرات نقض حریم خصوصی و سوء استفاده از داده‌ها قرار می‌دهند.

با این حال، هویت غیرمتمرکز از یک مدل مدیریت توزیع شده حمایت می کند. با بهره گیری از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) مانند بلاک چین ، امکان ذخیره هویت در کیف پول های دیجیتالی را فراهم می کند و شبکه اعتماد غیرمتمرکز و در عین حال به هم پیوسته را تسهیل می کند. این سیستم افراد و سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا بدون وساطت ارائه‌دهندگان هویت متمرکز، احراز هویت و تعامل بین پلتفرم‌ها و خدمات مختلف را انجام دهند. نکته مهم این است که این چارچوب غیرمتمرکز از هویت‌های فدرال یا راه‌حل‌های ورود تکی متمایز است، که همچنان به خدمات متمرکز برای تسهیل تأیید هویت متقابل برنامه‌ها متکی هستند. در عوض، هویت غیرمتمرکز مکانیزم امن‌تر و حفظ حریم خصوصی را برای مدیریت شخصیت‌های دیجیتالی ارائه می‌کند و راه را برای عصر جدیدی از استفاده از اینترنت هموار می‌کند که در آن کاربران کنترل نهایی را بر اطلاعات شخصی خود حفظ می‌کنند.

چرا هویت غیرمتمرکز مهم است؟

هویت زیربنای دنیای دیجیتالی ما را تشکیل می دهد که تعاملات را در بسیاری از پلتفرم ها از جمله خدمات دولتی، مشاغل و جوامع آنلاین تسهیل می کند. با این حال، نقش محوری هویت در اکوسیستم دیجیتال ما نیز آن را به یک هدف اصلی برای فعالیت های مجرمانه، به ویژه سرقت هویت تبدیل کرده است. این مسئله رو به رشد نه تنها امنیت شخصی را تضعیف می کند، بلکه چالش های مهمی را برای یکپارچگی سیستم های هویت متمرکز که به شدت بر اطلاعات شناسایی شخصی (PII) متکی هستند، ایجاد می کند. چنین سیستم هایی، هنگامی که به خطر بیفتند، به طور قابل توجهی خطر سرقت هویت را افزایش می دهند و افراد را در معرض آسیب پذیری های بی شماری قرار می دهند.

در مقابل، هویت غیرمتمرکز به عنوان یک راه حل قوی ظاهر می شود و رویکردی امن تر و کاربر محور برای مدیریت هویت ارائه می دهد. سیستم‌های هویت غیرمتمرکز با استفاده از انعطاف‌پذیری ذاتی معماری توزیع‌شده بلاک‌چین، خطرات مرتبط با سرقت هویت را به حداقل می‌رسانند و درجه بالاتری از امنیت را برای PII کاربران تضمین می‌کنند.

هدف هویت غیرمتمرکز نه تنها ارائه مدرک رسمی و قابل تأیید هویت به افراد است، بلکه به آنها قدرت مالکیت و کنترل کامل بر داده‌های شخصی خود را می‌دهد. این امر به ویژه در جهانی که طبق داده های بانک جهانی، تخمین زده می شود یک میلیارد نفر فاقد هویت رسمی هستند، بسیار مهم است و دسترسی آنها به خدمات ضروری مانند مراقبت های بهداشتی، بانکداری و آموزش را به شدت محدود می کند. فقدان مدارک شناسایی رسمی، حقوق و فرصت های اولیه، از جمله توانایی رای دادن، امنیت شغلی، داشتن دارایی، یا افتتاح حساب بانکی را محدود می کند.

علاوه بر این، سیستم‌های شناسایی متمرکز سنتی مملو از خطرات امنیتی، پراکندگی و انحصار هستند. این پایگاه‌های داده متمرکز اغلب توسط هکرها هدف قرار می‌گیرند که منجر به نقض گسترده داده‌ها می‌شود که میلیون‌ها رکورد فردی را به خطر می‌اندازد. علاوه بر این، در سیستم‌های متمرکز، کاربران اغلب مالکیت یا کنترل کامل هویت دیجیتال خود را ندارند و معمولاً از ارزشی که داده‌هایشان تولید می‌کند آگاه نیستند.

سیستم‌های هویت دیجیتال غیرمتمرکز این کاستی‌ها را با تسهیل تجربه هویت دیجیتالی یکپارچه و امن در پلت‌فرم‌های مختلف، بدون به خطر انداختن حریم خصوصی یا کنترل کاربر، برطرف می‌کنند. تنها با اتصال به اینترنت و یک دستگاه سازگار، کاربران می توانند به هویت دیجیتال خود در یک چارچوب غیرمتمرکز دسترسی داشته باشند. این رویکرد از فناوری‌های دفتر کل توزیع‌شده، به‌ویژه بلاک چین، برای احراز هویت و ذخیره امن PII استفاده می‌کند. ماهیت تغییرناپذیر و قابل تعامل بلاک چین مزایای قابل توجهی را ارائه می دهد که امنیت هویت های دیجیتال را افزایش می دهد و تجربه ای سازگار و کاربرپسند را ارائه می دهد. این چارچوب نوآورانه نه تنها به نفع افراد است، بلکه مزایای قابل توجهی را برای سازمان‌ها، توسعه‌دهندگان و سیستم‌های مدیریت اینترنت اشیاء (IoT) ارائه می‌کند که نویدبخش عصر جدیدی از مدیریت هویت امن و غیرمتمرکز است.

جوانب مثبت و منفی هویت غیرمتمرکز

مزایای هویت غیرمتمرکز

تغییر به سمت یک مدل هویت غیرمتمرکز مزایای متعددی را ارائه می دهد که در بین توسعه دهندگان، افراد و سازمان ها گسترده است. مزایای کلیدی عبارتند از:

توسعه با محوریت کاربر : این رویکرد امکان ایجاد برنامه‌هایی را فراهم می‌کند که برای احراز هویت کاربر به رمزهای عبور آسیب‌پذیر وابسته نیستند.
حریم خصوصی پیشرفته : قرار گرفتن در معرض و آسیب پذیری اطلاعات شخصی قابل شناسایی (PII) به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
امنیت داده های بالا : با استفاده از زیرساخت کلید عمومی (PKI)، فناوری بلاک چین یک رکورد ایمن و غیرقابل تغییر برای شناسه ها را تضمین می کند.
مقاومت در برابر دستکاری : ماهیت تغییرناپذیر دفتر کل بلاک چین محافظت قوی در برابر تغییرات ارائه می دهد.
استقلال بر هویت : افراد کنترل بیشتری بر داده های هویتی خود و استفاده از آن به دست می آورند.
فرآیندهای راستی‌آزمایی سریع : هویت غیرمتمرکز تأیید سریع را امکان‌پذیر می‌کند و بررسی هویت کارآمد را برای سازمان‌ها تسهیل می‌کند.
حذف یک نقطه خرابی متمرکز : مدل غیرمتمرکز خطرات مربوط به یک نقطه شکست را که در سیستم‌های متمرکز ذاتی است، کاهش می‌دهد.
هویت قابل حمل : برخلاف هویت‌های متمرکز، هویت‌های غیرمتمرکز به یک ارائه‌دهنده خدمات محدود نمی‌شوند و قابلیت حمل آن‌ها را افزایش می‌دهند.
کاهش خطر تقلب گواهی : اتکا به گواهی‌های دیجیتالی بالقوه در معرض خطر مقامات مرکزی در سیستم‌های غیرمتمرکز کاهش می‌یابد.

چالش های پیش روی هویت غیرمتمرکز

علیرغم مزایای آن، چارچوب هویت غیرمتمرکز با موانع متعددی روبرو است که بر پذیرش و کاربرد گسترده‌تر آن تأثیر می‌گذارد. این چالش ها شامل:

پیچیدگی : پیاده‌سازی یک سیستم هویت غیرمتمرکز ممکن است برای کاربران و سازمان‌ها در مقایسه با مکانیسم‌های هویت متمرکز سنتی پیچیده‌تر باشد.
نگرانی‌های قابلیت همکاری : ممکن است مشکلاتی در مورد سازگاری بین سیستم‌های هویت غیرمتمرکز مختلف و با فناوری‌های غیر Web3 موجود وجود داشته باشد.
عدم قطعیت در انطباق با مقررات : همسویی هویت غیرمتمرکز با مقررات موجود برای کاربردهای دولتی یا صنعتی مبهم است.
پذیرش آهسته‌تر کاربر : جذب هویت‌های غیرمتمرکز در حال حاضر نسبت به همتایان متمرکز کمتر گسترده است و در نتیجه پایگاه کاربر کوچک‌تری ایجاد می‌شود.
مسئولیت های امنیتی : کاربران مسئولیت حیاتی حفاظت از کلیدهای رمزگذاری خصوصی خود را بر عهده دارند.
مسائل حاکمیتی : سیستم‌های هویت غیرمتمرکز اغلب به مدل‌های حکومتی تحت رهبری جامعه وابسته هستند که می‌تواند چالش‌هایی را در استانداردسازی و پاسخگویی ایجاد کند.

هویت خودمختار چیست؟

هویت خودمختار (SSI) تجسم یک تغییر پارادایم در مدیریت داده‌های شخصی است که از فناوری دفتر کل توزیع‌شده برای توانمندسازی افراد با کنترل کامل بر اطلاعات شناسایی شخصی (PII) استفاده می‌کند. این مفهوم بر گذار از هویت های تکه تکه یا مدیریت شده توسط شخص ثالث به یک مدل یکپارچه و کاربر محور تأکید می کند که در آن افراد اعتبار خود را در کیف پول های دیجیتال ایمن حفظ می کنند. این کیف پول‌ها دسترسی به اعتبارنامه‌های مختلف را از طریق برنامه‌های کاربردی قابل اعتماد تسهیل می‌کنند و حرکت قابل توجهی را به سمت افزایش حریم خصوصی و استقلال در قلمرو دیجیتال نشان می‌دهند.

SSI بر روی سه عنصر اساسی ساخته شده است که اغلب به عنوان ستون های آن شناخته می شود: فناوری بلاک چین، اعتبارنامه های قابل تأیید (VC) و شناسه های غیرمتمرکز (DID).

ستون های هویت خودمختار (SSI)

بلاک چین : در هسته خود، بلاک چین به عنوان یک پایگاه داده غیرمتمرکز عمل می کند و به عنوان یک دفتر کل برای تراکنش هایی عمل می کند که در چندین گره در یک شبکه تکرار می شوند. این تنظیم تضمین می‌کند که رکوردها تغییرناپذیر و مقاوم در برابر دستکاری، هک یا تغییرات جعلی هستند، در نتیجه یک پایه امن برای SSI فراهم می‌کند.

اعتبارنامه های قابل تأیید (VC) : این ها اعتبارنامه های دیجیتالی هستند که از نظر رمزنگاری ایمن و قابل دستکاری هستند و ابزاری قابل اعتماد برای پیاده سازی SSI ارائه می دهند. VCها می توانند به صورت دیجیتالی اطلاعاتی را که معمولاً در اسناد فیزیکی مانند گذرنامه یا گواهینامه رانندگی یافت می شود، تکرار کنند، و همچنین نشان دهنده اعتبار دیجیتالی هستند، مانند مالکیت یک حساب آنلاین. ماهیت رمزنگاری آنها تضمین می کند که VC ها نه تنها ایمن هستند، بلکه در پلتفرم های مختلف قابل تأیید هستند.

شناسه های غیرمتمرکز (DID) : DID ها یک رویکرد انقلابی را برای هویت دیجیتال معرفی می کنند که امکان شناسایی رمزنگاری و غیرمتمرکز را فراهم می کند. برخلاف شناسه‌های سنتی، DID‌ها توسط کاربر تولید، مالکیت و مدیریت می‌شوند و به طور موثری اتکا به نهادهای متمرکز برای تأیید هویت را از بین می‌برند. این جنبه از SSI مدلی را تسهیل می کند که در آن افراد می توانند هویت خود را به طور مستقل تأیید کنند و حریم خصوصی و کنترل را افزایش دهند.

معماری هویت غیرمتمرکز فراتر از این سه رکن گسترش می یابد و شامل اجزای اضافی ضروری برای یک اکوسیستم کاملاً کاربردی است:

دارنده : نهادی که یک DID ایجاد می کند و VCها را دریافت می کند، معمولاً کاربر.
صادرکننده : مرجعی که یک VC را قبل از صدور آن برای دارنده، با یک کلید خصوصی تأیید و امضا می‌کند و بدین وسیله صحت اطلاعات موجود در آن را تأیید می‌کند.
تأیید کننده : طرفی که مسئول تأیید اعتبار ارائه شده توسط دارنده است. تأییدکنندگان برای تأیید مشروعیت VCها به DID عمومی صادرکننده در بلاک چین دسترسی دارند.
کیف پول های هویت غیرمتمرکز : کیف پول های دیجیتال نقش مهمی در اکوسیستم SSI دارند و DID ها و VC ها را به صورت ایمن ذخیره می کنند. این کیف پول ها پایه اصلی سیستم هویت غیرمتمرکز هستند و به کاربران امکان می دهند اعتبار خود را در صورت نیاز به صورت یکپارچه مدیریت و ارائه کنند.

SSI با درهم تنیدگی زنجیره بلوکی، VCها، DIDها و نقش دارندگان، صادرکنندگان و تأییدکنندگان در چارچوبی منسجم، راه را برای آینده ای هموار می کند که در آن افراد می توانند با امنیت، حریم خصوصی و اطمینان بیشتری در دنیای دیجیتال حرکت کنند. این رویکرد نوآورانه نه تنها کاربران را توانمند می کند، بلکه استاندارد جدیدی را برای تعاملات و تراکنش های دیجیتال معرفی می کند.

هویت غیرمتمرکز در مقابل هویت خودمختار

مفهوم هویت غیرمتمرکز به عنوان یک رویکرد آینده‌نگر برای مدیریت هویت‌های دیجیتالی مورد توجه قرار گرفته است.

مفهوم هویت خودمختار (SSI) با هویت غیرمتمرکز ارتباط نزدیک و در عین حال متمایز از هویت غیرمتمرکز دارد. در حالی که اغلب به جای یکدیگر مورد بحث قرار می گیرد، تفاوت های ظریفی بین SSI و هویت غیرمتمرکز وجود دارد.

SSI مدلی از مدیریت هویت را نشان می دهد که در آن اطلاعات هویتی فرد در سیستم یک ارائه دهنده خارجی متمرکز نیست. در عوض، در مدل SSI، افراد داده‌های هویتی خود را در دستگاه‌های شخصی خود حفظ می‌کنند و از این طریق کنترل و حریم خصوصی بیشتری را اعمال می‌کنند. این مدل ممکن است استفاده از شناسه‌های غیرمتمرکز و اعتبارنامه‌های قابل تأیید را برای افزایش امنیت و تأییدپذیری در بر گیرد.

از سوی دیگر، هویت غیرمتمرکز فراتر از فرضیه حاکمیت کامل بر خود است. در این چارچوب، هویت یک فرد تنها توسط خود کاربر مدیریت یا کنترل نمی شود. در عوض، هویت غیرمتمرکز شامل ذخیره داده‌های هویت در یک فناوری دفتر کل توزیع‌شده است، که داده‌ها را به جای روی دستگاه یک کاربر در سراسر شبکه پخش می‌کند. این رویکرد لایه متفاوتی از تمرکززدایی را ارائه می دهد که بر توزیع ذخیره سازی داده ها تمرکز دارد تا کنترل کامل آن توسط فرد.

لطفا توجه داشته باشید که Plisio همچنین به شما پیشنهاد می دهد:

فاکتورهای رمزنگاری را با 2 کلیک ایجاد کنید and اهدای کریپتو را بپذیرید

12 ادغام ها

6 کتابخانه های محبوب ترین زبان های برنامه نویسی

19 ارز دیجیتال و 12 بلاک چین