کاراکتر الفبایی-عددی چیست؟
اصطلاح کاراکتر الفبایی-عددی به ترکیبی از کاراکترهای الفبایی (۲۶ حرف از A تا Z، هم حروف بزرگ و هم حروف کوچک) و کاراکترهای عددی (رقم‌های ۰ تا ۹) اشاره دارد. این ترکیب حروف و اعداد، ستون فقرات بسیاری از سیستم‌های مدرن، از ایجاد رمز عبور گرفته تا قالب‌بندی نام فایل و کدگذاری ، است. این کاراکترها بخشی از مجموعه استاندارد الفبایی-عددی هستند که به طور گسترده در محاسبات و ورود داده‌ها استفاده می‌شوند.
پیشینه تاریخی کاراکترهای الفبایی-عددی
استفاده از توالی‌های الفبایی-عددی در محاسبات به روزهای اولیه ماشین‌های تحریر و کارت‌های پانچ برمی‌گردد. کد استاندارد آمریکایی برای تبادل اطلاعات (ASCII) اولین مجموعه کاراکترهای سازگار را تعریف کرد که شامل کاراکترهای الفبایی ، کاراکترهای عددی و برخی علائم نگارشی بود. با رشد ارتباطات جهانی، ASCII به یونیکد گسترش یافت که اکنون از کاراکترهای لاتین و عربی و همچنین هزاران کاراکتر ملی از خطوط مختلف پشتیبانی می‌کند.
خلاصه‌ای از کاراکترهای الفبایی-عددی
کاراکترهای الفبایی-عددی شامل ۲۶ حرف انگلیسی (A تا Z) و ۱۰ عدد عربی (۰-۹) هستند. آنها در رمزهای عبور الفبایی-عددی ، زبان‌های برنامه‌نویسی و ورودی متن روزمره رایج هستند. اگرچه تایپ و خواندن آنها آسان است، اما تکیه صرف بر این مجموعه کاراکتر می‌تواند امنیت را کاهش داده و تنوع نمادهای موجود را محدود کند.
درک کاراکترهای الفبایی-عددی
در انگلیسی ساده، کاراکترهای الفبایی-عددی صرفاً حروف یا اعداد هستند. این مجموعه شامل حروف الفبا، حروف بزرگ و کوچک و ارقام عددی 0 تا 9 می‌شود. فراتر از این، خطوط و کاراکترهای ملی دیگری نیز وجود دارند، مانند حروف با علائم لهجه (مانند ö)، اما این کاراکترها خارج از کد استاندارد برای تبادل اطلاعات (ASCII) قرار می‌گیرند و معمولاً به پشتیبانی یونیکد نیاز دارند.
کاربرد حروف و اعداد در زندگی روزمره
توالی‌های الفبایی-عددی در همه جای زندگی دیجیتال وجود دارند، به خصوص در مواردی که برای تعاملات اولیه به رشته‌ای از کاراکترهای الفبایی-عددی نیاز است:
- رمزهای عابر بانک
- آدرس‌های ایمیل
- برنامه‌نویسی و کدنویسی کامپیوتر
- ورود اطلاعات روزمره
- پلاک‌های خودرو
- رمزهای عبور وای‌فای
- نام‌های کاربری در وب‌سایت‌ها
طبق بررسی‌های امنیت سایبری در سال ۲۰۲۵، بیش از ۷۰٪ از کاربران در سراسر جهان، علیرغم هشدارهای مکرر کارشناسان، هنوز به رمزهای عبور ساده الفبایی-عددی بدون کاراکترهای خاص تکیه می‌کنند. در واقع، بیش از ۸۰٪ از نقض‌های مربوط به هک در سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۲۵ به رمزهای عبور ضعیف یا استفاده مجدد شده که حاوی حروف الفبایی-عددی و نمادهای خاص نبودند، مرتبط بودند.
نحوه استفاده از کاراکترهای الفبایی-عددی در کدنویسی
زبان‌های برنامه‌نویسی به طور متفاوتی به کاراکترهای الفبایی-عددی و غیرالفبایی-عددی متکی هستند. اما دلیل اصلی اینکه نوع داده اغلب از کاراکترهای الفبایی-عددی استفاده می‌کند ، ساده است: آنها خوانا، جهانی و پردازش آنها آسان است.
- انسان‌ها به طور طبیعی حروف الفبا و ارقام عددی را درک می‌کنند.
- ماشین‌ها برخلاف برخی نمادهای خاص یا علائم نگارشی ، آنها را بدون خطا نمایش می‌دهند.
- صفحه کلیدها دسترسی مستقیم به کلیدهای الفبایی-عددی (حروف و اعداد) را فراهم می‌کنند و کدنویسی و تایپ را ساده می‌کنند.
نمونه‌هایی از کاراکترهای الفبایی-عددی
برای روشن شدن موضوع، در اینجا چند نمونه از کاربردهای حروف و اعداد آورده شده است:
- «Abcdef»، «aBcDeF» یا «ABCDEF» همگی فقط شامل حروف الفبا هستند.
- «۱۲۳۴۵» ارقام ۰ تا ۹ را نشان می‌دهد و به عنوان نمونه‌ای از یک رشته الفبایی-عددی محسوب می‌شود.
- «Abc123» یک رشته الفبایی-عددی است که حروف و اعداد را با هم ترکیب می‌کند.
نمونه‌های پیشرفته‌تر استفاده از کاراکترهای الفبایی-عددی عبارتند از:
- [email protected] — عمدتاً الفبایی-عددی، با کاراکترهای غیرالفبایی-عددی مانند @ و نقطه.
- این کلمه عبور ضعیفی است که از حروف و اعداد تشکیل شده است، اما شامل کاراکترهای خاص نیز می‌شود (word456 - یک *رمز عبور ضعیف متشکل از حروف و اعداد است، اما برای افزایش پیچیدگی، شامل کاراکترهای ویژه نیز می‌شود).
خطرات استفاده از رمزهای عبور الفبایی-عددی
اگرچه کاراکترهای الفبایی-عددی انعطاف‌پذیر هستند، اما می‌توانند خطراتی ایجاد کنند:
- ایجاد رمز عبوری که فقط به حروف و اعداد محدود باشد، ضعیف‌تر است. رمزهای عبور قوی‌تر به نمادهای خاصی مانند !، # یا & ( ampersand ) نیاز دارند.
- رمزهای عبور طولانی شامل حروف و اعداد می‌توانند امن باشند، اما شکستن آنها تنها در صورتی دشوارتر است که طولانی و تصادفی باشند. در عوض، به خاطر سپردن آنها دشوار می‌شود.
- نامگذاری فایل‌ها فقط با استفاده از حروف و اعداد واضح، راحت است اما همیشه ایمن نیست. برای مثال، نامگذاری یک پوشه مخفی با نام «1Q» توصیف‌کننده نیست ، اما اضافه کردن کاراکترهای خاص مانند اسلش یا خط فاصله می‌تواند آن را کمتر آشکار کند.
آمار اخیر رمزهای عبور (۲۰۲۵) نشان می‌دهد که ۱۲۳۴۵۶، qwerty و Password123 هنوز هم جزو پرکاربردترین رشته‌های الفبایی-عددی ضعیف هستند. شرکت‌های امنیت سایبری هشدار می‌دهند که چنین الگوهایی در کمتر از یک ثانیه توسط حملات جستجوی فراگیر (brute-force) شکسته می‌شوند. رویکردهای قوی‌تری که حروف و اعداد ، نمادهای ویژه و حداقل ۱۲ کاراکتر را با هم ترکیب می‌کنند، به طور قابل توجهی ایمن‌تر هستند.
کاراکترهای الفبایی-عددی و غیر الفبایی-عددی
برای روشن شدن موضوع، یک مقایسه ساده انجام می‌دهیم:
- رشته الفبایی-عددی : Abc123، Z9xY7، LettersAndNumbers456
- کاراکترهای غیر الفبایی-عددی : @#!، %، &، خط فاصله (-) ، اسلش (/)
قالب کاراکترهای ویژه
اینها کاراکترهای غیر الفبایی-عددی مانند @، #، ! یا & ( ampersand ) هستند. آنها مجموعه کاراکترها را فراتر از حروف لاتین و اعداد عربی گسترش می‌دهند و انعطاف‌پذیری را برای ایجاد و کدگذاری رمز عبور اضافه می‌کنند.
شخصیت‌های ملی
کاراکترهای ملی حروفی هستند که مختص زبان‌های خاص می‌باشند، مانند حروف الفبای دارای لهجه (é، ö) یا نشانه‌های فرهنگی مانند ¥. این کاراکترها حروفی با علائم لهجه یا کاراکترهایی هستند که برای پول و سایر قالب‌های ملی استفاده می‌شوند .
انواع کاراکترها در برنامه‌نویسی کامپیوتر
بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی به طور پیش‌فرض از توالی‌های الفبایی-عددی استفاده می‌کنند، اما اغلب نمادهای خاصی را برای معانی بیشتر مجاز می‌دانند. برای مثال:
- در پایتون، از نماد «@» برای اعمال دکوراتورها استفاده می‌شود.
- علامت زیرخط (_) نشان‌دهنده‌ی یک متد خصوصی است.
- بعضی از زبان‌ها از یک علامت سیگیل برای نمایش نوع داده استفاده می‌کنند.
این موضوع ، استفاده از کاراکترهای الفبایی-عددی را در کنار کاراکترهای غیر الفبایی-عددی در زمینه‌های مختلف برجسته می‌کند.
